Samo przebywanie u podnóży gór może przysporzyć także wielu niezapomnianych wrażeń, a jedynym minusem są bóle szyi od ciągłego spoglądania w górę – ten widok przyciąga! Pokonywanie ścieżek między skałami, tak wąskich, iż powodujących wręcz często wrażenie bliskiego ugrzęźnięcia, zapewnia niepowtarzalne, pełne adrenaliny doświadczenia.

Skały niemo przyglądają się mijającym tysiącleciom. Gdyby umiały mówić, na pewno miałyby wiele ciekawego do opowiedzenia,  są w nich zapisane historie, tajemnice i tragedie ludzi, którzy chcieli zaznać ich piękna i tajemniczości. Niektóre te historie zostały w nich dosłownie wykłute. Czasem rąbek tajemnicy odkrywają ich nazwy nawiązujące do kształtu, zdarzeń, wyglądu... Z odrobiną fantazji każdy znajdzie skałę przypominającą jego własne życie i własne historie. 

Osoby lubiące dużą dawką adrenaliny będą miały szansę ujarzmić skały w m. Hrubá Skala, osoby chcące odbyć „skalną pielgrzymkę” odwiedzą skalne miasto Betlémské skály, prawdziwi mistrzowie będą mogli spróbować swych sił w otoczeniu pomników przyrody Borecké skaly (nazwa pochodzi od czeskiego słowa ‘borec’ oznaczającego osobę, która osiągnęła zachwycający rezultat, dokonała czegoś wielkiego), osoby posiadające małe grzeszki na sumieniu będą mogły wspiąć się na Čertovy skaly (czyli „diabelskie/czarcie”), a miłośnicy fauny udadzą się na skały Sloni („słonią”), Havraní („gawronią”), Krkavčí („kruczą”), Husu („gęś”) lub Kamenný úl („kamienny ul”). Będzie również okazja odpocząć w Drábské světničce („drabska izdebka”), położyć się na Adamově loži („łożu Adama”), pooglądać Frýdlantské cimbuří („blanki frydlandzkie”), przysłuchać się Kamenným varhanům („kamiennym organom”) i sprawdzić repertuar Divadla („teatru”). W czasie wycieczki można dotknąć Čertové ruky („diabelskiej/czarciej ręki”), przejść przez Myší díru („myszą dziurę”) i przez Pekařovou („bramę piekarza”), Českou („czeską bramę”) i Vodní bránou („wodną bramę”). Mężczyźni mają swoje Mužské kameny („męskie kamienie”), kobiety Dívčí („dziewczęce kamienie”), a poganie Pohanské kameny („kamienie pogańskie”). Ale i tak nie ma się co okłamywać – najpiękniejszą były od zawsze, są i będą Prachovské skály z dwoma punktami wejściowymi oraz dużą i małą trasą zwiedzania.

A więc wszyscy taternicy, taterniczki, taterniczęta – spróbujcie swoich sił we wspinaczce po skałach, które są naturalną atrakcją w naszym regionie.