Bardzo znane jest Máchovo jezero, które, pomimo nazwy, tak naprawdę jest stawem, i to jednym z największych takich zbiorników w północnych Czechach. Dzięki działaniom Karola IV, w dzisiejszych czasach tłumy ludzi mogą korzystać z kąpieli, rejsów turystycznych i oferty parku wodnego.

Drugim co do wielkości stawem w Czeskim Raju jest Komárovský rybník, nad którym rozciąga się masyw skalny Sokolka. Najpiękniejszym stawem jest malowniczy Věžák ze skałami z piaskowca, które wystają nad powierzchnię wody. Z Věžáka pozostaje już tylko  kawałek do pozostałych przepięknych stawów: Krčák, Vidlák, Nebák, Hrudec, Rokytňák, Dolský i Podsemínský.

Holanské rybníky składają się z układu 23 stawów zasilanych Bobřím potokiem w malowniczym krajobrazie pod pagórkami pochodzenia wulkanicznego. Jinolické rybníky obejmują trzy stawy: Oborský, Němeček oraz najmniejszy o tajemniczej nazwie Vražda ( „morderstwo”). 

Historia powstania pary jezior - Malý i Velký Písečák jest ukryta w nazwie – jeziora te powstały bowiem podczas wydobywania piaskowca. Wytworem działalności człowieka jest torfowe jeziorko pod Táborem, gdzie występują rzadkie gatunki roślin wodnych i bagiennych. Wiele atrakcji dla miłośników sportów wodnych i odpoczynku nad wodą oferuje jezioro Kristýna, które powstało wskutek zalania istniejącej w tym miejscu kopalni węgla brunatnego.

W kraju libereckim znajduje się również wiele zapór wodnych. Najnowszą i zarazem największą z nich jest Josefův Důl, a następnie Harcov, Mšeno, Labská, Bedřichov, Fojtka, Mlýnice, U Naděje oraz Souš, sąsiadująca z pękniętą zaporą Desná leżącą na rzece Bílá Desná. Budowla znajdująca się nad gminą Desná na wysokości 806 m n.p.m. w Górach Izerskich uległa pęknięciu po roku od jej wybudowania, we wrześniu 1916 r. wskutek czego część gminy została zmieciona z powierzchni ziemi. Fala powodziowa spowodowała śmierć 65 osób i pozostawiła po sobie spustoszenie w postaci 29 zniszczonych domów i 11 zniszczonych szlifierni szkła. Po analizie błędów związanych z zastosowaniem niewłaściwej technologii budowlanej,  dokonano poprawy obliczeń i kwestii bezpieczeństwa kolejnych zapór. W 1996 roku unikatowe pozostałości zostały uznane za zabytki kultury.

Na własne oczy zobaczyć można źródła niektórych rzek, na przykład Nisy, która ma własną tablicę pamiątkową. Do najwydatniejszych w Europie Środkowej zalicza się obszar źródlany Ploučnice tworzący na dnie małe oczka wodne. Legenda głosi, iż doktor Kittel przy Potoční studni, źródle potoku Žernovník, zapisał swoją duszę diabłu, wyleczył swój wzrok i leczył tutejszą wodą.

Do zatrzymania się choćby na chwilę zachęcają studánky – pradawne zwierciadła gwiazd i podróżnych, na przykład leśna Mordýřská studánka, której nazwa wyraźnie daje do zrozumienia, że odegrała się tam jakaś tragedia. Lub Zdislavina studánka pod zamkiem Lemberk, nieopodal którego znajduje się ciemne jeziorko symbolizujące, w przeciwieństwie do wody źródlanej, wodę martwą. 

Rzeka Izera, płynąca  pomiędzy Malą Skálą i Turnovem cieszy się sympatią wszystkich miłośników rekreacji nad wodą,  a do wąwozu przy zbiegu z rzeką Mumlava w miejscowości Horní Sytová zjeżdżają się na wiosnę miłośnicy raftingu. Krystaliczna czystość rzeki będącej naturalnym środowiskiem życia wielu ryb, przyciąga również wędkarzy.

Przez głęboką dolinę otoczoną zboczami, płynie dziko i wartkim strumieniem uderza w kamienie woda Velkiego Štolpichu. W najbardziej stromej części można z mostu lub  wieży widokowej obserwować bystrza i wodospady, które przy wystarczającej ilości wody połączą się w jeden nurt. W Karkonoszach znajduje się największa liczba wodospadów w Czechach. Mumlavský vodopád tworzony jest przez schodkowe bloki granitowe, po których rwąca rzeka spada z wysokości 10 metrów. Zima zmienia go w magiczny sposób w wyjątkowy lodospad. Bardzo atrakcyjnie prezentują się niemal idealnie pionowe Vodopády Jedlové.